درب های استیل و ضد زنگ
دَر به تخته‌های چوبی یا فلزی مستطیل‌شکلی گفته می‌شود حدوداً به اندازه قامت انسان که در بازه دیوار ساختمان‌ها تعبیه می‌شود تا رفت‌وآمد به درون و بیرون ساختمان یا بستن ساختمان از طریق آن میسر شود.
واژهٔ درب که اخیراً در زبان پارسی رایج گردیده عربی است و از کلمهٔ دروازهٔ پارسی گرفته شده است و به همان معنای دروازه در عربی بکار می‌رود و استفادهٔ آن به معنای در، در زبان پارسی کاملاً غلط می‌باشد و متأسفانه به علت جهل برخی از زبان شناسان پارسی در دوران اخیر در زبان پارسی رایج گردیده است.
درها معمولاً به‌وسیله یک لولا به چهارچوب در محکم می‌شوند. درهای قدیمی شرقی دارای کلون و کوبه بوده‌اند.
در ضدسرقت:
معمولاً این نوع دربها دارای اسکلت فلزی قوی شامل دو لایه روکش فلزی از جنس نورد سرد به ضخامت یک میلیمتر با رنگ و طرح چوب طبیعی با لایه پلی یوروتان میانی می‌باشند.
چهار چوب این دربها نیز پیش ساخته بوده و از ورق به ضخامت یک و نیم میلیمتر و عرض هفت سانتیمتر با پایه مقاوم ضد زنگ از جنس استینلس استیل ساخته می‌شود.
استنلس استیل:
فولاد زنگ نزن یا استنلس استیل (به انگلیسی: Stainless Steel) به فولادهایی با مقدار عناصر آلیاژی بالا گفته می‌شود که توانایی مقاومت به خوردگی در اتمسفرهای خورنده و دماهای بالا را داشته باشند.
فولادهای ضد زنگ معمولی حاوی حداقل ۱۱ درصد کروم هستند که عامل اصلی مقاومت به خوردگی آنها است.